به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز با روی کار آمدن دوباره ترامپ، از مدت ها پیش بحث نحوه مواجهه او با ایران به موضوع اصلی بسیاری از محافل بین المللی تبدیل شده بود. پس از مدت ها انتظار اما بالاخره نوبت به موضع گیری رئیس جمهور ایالات متحده درباره ایران رسید و در این باره اظهار داشت: به ایران می گویم تمایل دارم بتوانم معامله عالی داشته باشم. معامله ای که از طریق آن بتوانی به زندگی ات ادامه دهی. آماده توافق با ایران و دیدار و گفت و گو با رئیس جمهور ایران هستم.
جالب اینجاست که همزمان با اعلام آمادگی ترامپ برای مذاکره با ایران، با بهره جویی از سیاست چماق و هویج، ذیل بخشنامه فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی را امضا کرد و تاکید نمود: امریکا حق دارد مانع از فروش نفت ایران به دیگر کشورها شود. وضعیت برای ایران خیلی سخت است. امیدوارم مجبور به استفاده زیاد از آن نباشیم. ما نمی‌خواهیم علیه ایران یا کسی دیگر سخت‌گیر باشیم. ما باید قوی و قاطع باشیم و امیدوارم این دستور اجرایی به طور گسترده استفاده نشود. ما می‌خواهیم خاورمیانه در حالت صلح باشد.
در این بین لازم است بدانیم که این سخنان از دهان نجس کسی بیرون می آید که حدود پنج سال پیش دستور به شهادت رساندن یکی از عزیزترین فرزندان ایران زمین یعنی شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی را صادر کرد و نه تنها از کرده ناجوانمردانه اش پشیمان نشد بلکه با زشت ترین تعابیر و صفاتی که شایسته خود قماربازش بود، آن شهید عزیز را مخاطب قرار داد!
حال بسیاری از مشاطه گران زنجیره ای که پیشتر در جریان انعقاد خسارت محض برجام، خوش رقصی های بسیاری را برای اربابان غربی شان در تخدیر افکار عمومی کشور به نفع مذاکره با شیطان بزرگ صورت داد، اینبار نیز از مدت ها پیش با طرح ریزی پروپاگاندای «یا مذاکره یا فلاکت» در تلاشند تا کشور را مثل گذشته در گرداب مذاکرات بی ثمر و توافقات کاملاً یکطرفه با طرف های غربی سوق دهند.
ناگفته پیداست که همزمان با اعلام آمادگی ترامپ مبنی بر مذاکره با رئیس جمهور ایران، نباید از گروگانگیری های اقتصادی "محبان المذاکره" در داخل نیز غافل بود چراکه آمریکوفیل های مستقر در داخل کشور که از قضا در بسیاری از نهادهای تصمیم ساز نیز نفوذ و حضور دارند، برآنند تا با سخت تر کردن معیشت و کوچک تر نمودن سفره مردم، فشار از پایین را به اوج برسانند تا راه برای چانه زنی از بالا و تسلیم نظام به منظور مفاهمه با طرف های بدعهد و وحشی غربی را فراهم کنند.
دنیا دست امثال جلیلی بود جنبنده ای زنده نمی ماند.
دقت بفرمایید گفتم جنبنده، یعنی انسان ها تموم می شدند می رفتن سراغ؟